แล้วใครที่ไหนอิมอง อยู่แต่ริมหนอง นั่งซ่อนปลากัด
เดินห้างไม่ค่อยถนัด ถ้าเดินหลาดนัดก็พอแข้นได้
ไม่มีวงตระกูลไฮโซ มีแต่วงไฮโลน้องรับได้หม้าย
รถยนต์พี่กะหาหม้าย มีแต่หลังควายน้องซ้อนได้หม้ายน้อง
แปลกตรงไหนที่หม้ายใครเอา ไอ้คนพันธุ์เราแค่คนบ้านๆ
วันๆ เฝ้าแต่ทำงาน ไม่มีคำหวานคำหยอกอิหลอกใคร
อยากมีเหมือนเพื่อนเขามั่ง แต่ไม่มีตังค์ก็ได้แต่ทำใจ
มือถือมีดกรีดยางคงจะสู้มีดหมอไม่ได้
น้องคงไม่เห็นค่า เพราะพาน้องไปกรีดตาไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องขวัดด้องหลาว
สักวันคงมีสักคน ที่ถึงพี่จนน้องกะรับได้
ใช้ชีวิตบ้านๆ ง่ายๆ อยู่แบบบายๆ สไตล์เด็กในท่อง
ไม่ห่วงสวยอยู่ด้วยแล้วบายใจ
ควงแขนไปไหนน้องกะไม่สน
ไม่ได้แคร์สายตาผู้คน ว่าถึงพี่จนน้องกะรับได้
แต่ว่าตอนนี้ยังไม่มีสักคน เพราะพี่มันจนใครอิทนได้
รถยนต์พี่กะหาหม้าย มีแต่หลังควายน้องซ้อนได้หม้ายน้อง
แปลกตรงไหนที่หม้ายใครเอา ไอ้คนพันธุ์เราแค่คนบ้านๆ
วันๆ เฝ้าแต่ทำงาน ไม่มีคำหวานคำหยอกอิหลอกใคร
อยากมีเหมือนเพื่อนเขามั่ง แต่ไม่มีตังค์ก็ได้แต่ทำใจ
มือถือมีดกรีดยาง คงจะสู้มีดหมอไม่ได้
น้องคงไม่เห็นค่า เพราะพาน้องไปกรีดตาไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องขวัดด้องเปล่า
แปลกตรงไหนที่หม้ายใครเอา
ไอคนพันธุ์เราแค่คนบ้านๆ วันๆเฝ้าแต่ทำงาน
ไม่มีคำหวานคำหยอกอิหลอกใคร
อยากมีเหมือนเพื่อนเขามั่ง
แต่ไม่มีตังค์ก็ได้แต่ทำใจ
มือถือมีดกรีดยาง คงจะสู้มีดหมอไม่ได้
น้องคงไม่เห็นค่า เพราะพาน้องไปกรีดตาไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องขวัดด้องเปล่า
น้องคงไม่เห็นค่า เพราะพาน้องไปเปลี่ยนหน้าไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องขวัดด้องเปล่า